De wittebroodsweken zijn voorbij. Na de zonnige kennismaking in het Portugese Cascais rijden we de Zeekr 7X nu in de Nederlandse polder. En zoals in elke relatie begin je na een paar weken samenwonen de kleine eigenaardigheden van je partner te zien. Het goede nieuws eerst: de magie is nog niet uitgewerkt.
Op de wegen rondom Lissabon voelde de 7X als een magisch tapijt, en ik was benieuwd of dat gevoel overeind zou blijven op klinkerwegen en drempels in Winsum. Het antwoord is ja. De auto is en blijft indrukwekkend comfortabel. Hij is stil en filtert de buitenwereld bijna volledig weg. Vorige maand stapte ik uit een Porsche Macan. Vergeleken met die auto is de besturing van de Zeekr minder direct en voelt het contact met de weg wat vager. Maar comfort kost je nu eenmaal altijd wat gevoel. Ik ben er inmiddels aan gewend en voor een gezinsauto vind ik de ruil prima: je levert wat scherpte in, maar krijgt er heel veel rust voor terug.
De dagelijkse dans met de software
Bij de software beginnen de barstjes in het perfecte plaatje echter zichtbaar te worden. Laten we beginnen met de dagelijkse piepjes rituelen. Zoals in elke nieuwe auto in Europa zijn systemen als lane keeping, snelheidsbordenherkenning en vermoeidheidsdetectie verplicht aan bij de start. Gelukkig heeft Zeekr dat goed opgelost: één keer naar beneden swipen en je kunt het hele rijtje snel uitvinken. Dat went snel.
Wat niet went, is de lane centering aid. Op de snelweg wil hij te vaak dat ik aan het stuur draai om te bewijzen dat ik nog wakker ben. Doe ik dat, dan schakelt het systeem zichzelf tijdelijk uit omdat ik 'tegenstuur'. Het is een vicieuze cirkel. Op 80-kilometerwegen is het erger: daar reageert het systeem te traag op vluchtheuvels. Dat werd me te spannend, waardoor ik inmiddels gestopt ben met het gebruiken ervan.
Schizofrene navigatie
Iets wat me in Portugal totaal niet was opgevallen – waarschijnlijk omdat de route al was voorgeprogrammeerd – is dat de Zeekr 7X lijdt aan een gespleten persoonlijkheid. Er zitten namelijk twee compleet verschillende navigatiesystemen in.
Op je homescherm zie je een navigatiekaart. Die ziet er wat gedateerd uit, maar laat – heel handig – ook zien welke muziek je afspeelt. Maar als navigatieprogramma is het vrij beroerd in gebruik. Duik je echter het menu met apps in, dan vind je een app genaamd 'Zeekr Navigation'. Dat is een totaal ander programma. Die werkt stukken beter en prettiger, maar die kan weer niet tegelijk je muziek tonen. Het voelt alsof twee teams langs elkaar heen hebben gewerkt. Waarom zou je twee systemen inbouwen in plaats van één goede?
Hijgende kachel en de sleutel-tik
En dan zijn er de kleine ergernissen die je pas merkt als het koud wordt of als je haast hebt. De climate control lijkt moeite te hebben met het Nederlandse herfstweer. Hij weet niet goed hoe hard hij moet blazen, waardoor de ventilatorstand elke tien seconden lijkt te variëren. Dat gejengel is zo afleidend dat ik de automaat heb uitgezet en de boel nu maar met de hand bedien.
Ook de sleutel zorgde voor een hachelijk moment. Na het instappen herkende de auto de sleutel opeens niet meer. Ik zat erin, maar kon niet wegrijden. De oplossing bleek een ouderwetse tik op de sleutelbehuizing (inmiddels zit er een nieuw batterijtje in). En mocht je een 7X overwegen: duik direct de instellingen in om het geluid bij het vergrendelen uit te zetten. Standaard speelt de auto een akelig hard deuntje af bij het op slot gaan. Leuk voor de buren, maar ik heb me rot gezocht waar dat uit kon.
Conclusie tot nu toe
De basis van de Zeekr 7X staat als een huis. Het rijcomfort is van topniveau en doet niet onder voor veel duurdere concurrenten. Maar in de dagelijkse praktijk merk je dat de softwareverfijning nog wel wat stappen te zetten heeft. Volgende week duiken we dieper in het infotainmentsysteem en vertellen we over het verbruik na drie weken rijden op winterbanden.
Rutger test elke maand een andere auto, volg het in de Bright Duurtest.